Doof Verleden - NL Geschiedenis van de Nederlandse Dovengemeenschap

1585 - 1634: Hendrick Avercamp, kunstschilder

Hendrick Avercamp (Amsterdam, januari 1585 - Kampen, mei 1634) is een Nederlandse schilder die vooral winterse schaatstaferelen schilderde.

1669 – 1724: Johan Conrad Amman

Johan Conrad Amman werd in 1669 geboren in Schaffhausen. Na een studie te hebben gevolgd in Basel, vestigde hij zich in 1687 in Holland, eerst in Haarlem en later in Amsterdam.

1753 - 1828: Henri Daniel Guyot

Guyot vond onderwijs voor doven belangrijk. Daarom richtte hij op 14 april 1790 samen met Hora Siccama, Van Olst en Van Calcar in Groningen het eerste Instituut voor Doven in Nederland op.

1790 - 2002: H.D. Guyot Instituut (met video)

Het Henri Daniel Guyot Instituut werd in 1790 opgericht op initiatief van de Groningse predikant Henri Daniel Guyot. Het was het eerste Nederlandse doveninstituut. Het is in 2002 opgegaan in de Koninklijke Effatha Guyot Groep (KEGG) .

1847 - 2002: Rudolf Mees Instituut, Rotterdam (met video)

In Rotterdam wordt al sinds 1847 dovenonderwijs gegeven. Dat begint bij de chirurg Machiel Polano. Twee van zijn zeven kinderen zijn doof.

1911: J.C. Ammanschool, Amsterdam (met video)

In 1911 is de J.C. Ammanschool opgericht, een dagschool voor dove leerlingen in Amsterdam.

1912 - 2008: Toine van Uden

In 1938 werd Van Uden gewijd tot priester en aangesteld als leraar op het Instituut voor Doven. Hij werkte onder meer als adjunct-directeur voor onderwijs en opvoeding, en als hoofd van de researchafdeling. Zo ontwikkelde hij een gespreksmethode waarbij praten centraal stond.

Lichaamstaal tussen de dove kinderen was toegestaan, maar meer omdat dat niet te voorkomen was. Het gebruik van gebarentaal echter was strikt verboden.

1920 - 2006: Ben Tervoort

Ben Tervoort was een Nederlandse taalkundige bekend als grondlegger van het wetenschappelijk onderzoek naar de gebarentaal en voorvechter voor de erkenning van de gebarentaal.

In 1966 wordt hij benoemd tot hoogleraar in de psycho- en patholinguïstiek aan de Universiteit van Amsterdam. Hij is er bijna 25 jaar hoogleraar, met als specialisatie Sign Linguistics.

1934 - 2015: Martie Koolhof

Martie Koolhof was binnen en buiten de Dovengemeenschap zeer geliefd zowel in Nederland als daarbuiten. Ze heeft haar hele leven gestreden voor de positie van dove mensen en de erkenning van de Nederlandse Gebarentaal.
Ze was vanaf het eerste begin betrokken bij de ontwikkeling van commmunicatiecursussen, eind jaren zeventig. Als docente was ze een groot voorbeeld voor veel andere dove docenten, ze werd vaak de "moeder- overste of koningin van de Nederlandse Gebarentaal" genoemd.

1936 - 2017: Bea Visser

 Beatrix Visser werd geboren in 1936  en groeide op als doof meisje ver haar van ouders in het Friese Akkerwoude in het christelijke instituut voor doven Effatha, te Voorburg, in een tijd waarin gebarentaal verboden was.

Tegen alle adviezen en verwachtingen in lukte het haar op te klimmen tot medewerkster bij de sociale dienst van de gemeente Den Haag. Naast haar gewone werk was Bea Visser bijzonder actief in de ontwakende dovenbeweging in de jaren ’70-‘90 van de vorige eeuw. Z

1938: Henk Betten (met video)

Henk Betten  is een doof geboren Nederlands schrijver/historicus en voorvechter van de emancipatie van doven.

1943: Anne Bouwmeester

Anne Bouwmeester was van 1975 tot 1992  met hart en ziel actief in de Commissie voor het volkshogeschoolwerk voor doven (zie: Allardsoog), eerst als lid en daarna vele jaren als voorzitter.

Hij groeide op met twee dove broers. Hij was verbonden aan het doveninstituut Guuyot in Groningen als leraar en als staffunctionaris met als opdracht de beginselen van de 'Totale communicatie' uit te dragen.